Изократ

Изократ

Писма до Александър и Филип Македонски

Превод: Николай Шаранков, 2008


 

Писмо до Александър* 

(1) Пишейки писмо до твоя баща, прецених, че би било неуместно, след като се намирате на едно и също място, да не се обърна и към теб, да не те поздравя и да не ти напиша нещо, което ще накара всеки читател[1] да осъзнае, че не съм изпаднал в слабоумие поради старостта си[2] и съвсем не съм започнал да дърдоря глупости, а напротив, останалият все още у мене разсъдък е напълно достоен за способностите, които съм имал като млад.

Изократ

Егинска реч[*]

Превод: Николай Шаранков, 2008

 

(1) Егинци, аз смятах, че Тразилох се е погрижил така добре за наследството си, че никой не би се явил пред съда, за да оспорва завещанието му. Но след като на моите противници им е дошло на ум да протестират дори срещу едно толкова изрядно завещание, съм принуден да потърся правата си пред вас.

ИСОКРАТ

УВЕЩАНИЕ КЪМ ДИМОНИКА

Превод: Константин Фотинов, 1846

 

Исократ, ритор атинейский,

увещава и поучава Димоника, сина Ипоникова

 

Но догде не сме начели, нека кажеме перво за коя пристойна причина (себеп) советува Димоника и на прав път наставлява: Димоник, каквото рекохме, беше син Ипоников, а Ипоник беше искрений и истинний приятел на Исократа. Като умре приятел му Ипоник и остави сина си Димоника младо момче, кое отхождаше тогава во училища, та се учеше, той Исократ тогава за приятелство Ипониково сочини едно увещателно слово и поучение